Bebekler olarak kendimize çok şey sorarız. Her nasılsa, sadece birkaç yıl içinde duyusal lekelerden mobil, akılcı ve dikkatli iletişimcilere dönüşmemiz gerekiyor. İşte buradasın, kelime bilgisi olmayan bir bebek, oyuncaklar ve doldurulmuş hayvanlarla dolu bir odadasın. Bir Lincoln Günlüğü alırsınız ve kapıcınız size “Bu bir 'kütük'tür” der. Bir noktada “kütük” kelimesinin yalnızca bu kahverengi plastik silindiri veya genel olarak kahverengi plastik silindirleri ifade etmediğini anlarsınız. ağaçların kesilmiş, soyulmuş kısımlarının, tabii ki aynı zamanda “ağaç gövdelerinin” özelliklerini bünyesinde barındıran kahverengi plastik silindirlere kadar.
Bebeklerin bunu nasıl başardığına dair pek çok araştırma ve hararetli tartışma var. Bazı bilim insanları, köpeklerin zil sesini yiyecekle ilişkilendirmesine benzer şekilde, sesleri duyarlılıklarla ilişkilendirdiğimiz için, dil edinimimizin çoğunun çağrışımsal öğrenmeyle açıklanabileceğini savundu. Diğerleri ise insan zihninde yerleşik, tüm dillerin biçimlerini şekillendiren ve öğrenmemiz için çok önemli olan özellikler olduğunu iddia ediyor. Yine bazıları, küçük çocukların yeni kelimeleri anlamalarını, diğer kelimeleri anlamaları üzerine inşa ettiklerini iddia ediyor.
Bu konuşma bir Pazar sabahı Tammy Kwan ve Brenden Lake'in bir kaseden böğürtlenleri yirmi bir aylık kızları Luna'nın ağzına koymasıyla gerçekleşti. Luna pembe tayt ve pembe bir tutu giyiyordu, boynunda silikon bir önlük ve kafasında yumuşak pembe bir şapka vardı. Ön tarafa hafif bir GoPro kamera eklenmiştir.
“Babooga,” dedi yuvarlak parmağıyla meyveleri işaret ederek. Dr. Kwan onun işini bitirdi ve Dr. Lake boş kaseye eğlenerek baktı. “Yaklaşık 10 dolar” dedi. Kameradaki bir ışık yanıp söndü.
Son 11 ayda Dr. New York Üniversitesi'nde araştırmaları insan ve yapay zeka üzerine yoğunlaşan psikolog Lake, Luna'ya her hafta bir saat boyunca bir kamera bağladı ve o oynarken olayları onun bakış açısından kaydetti. Amacı, videoları, yeni yürümeye başlayan bir çocuğun maruz kaldığı duyusal girdinin aynısını kullanan bir dil modelini (deyim yerindeyse LunaBot'u) eğitmek için kullanmaktır. Bunu yaparken hem yapay zekayı hem de kendimizi anlamak için daha iyi araçlar yaratmayı umuyor. “Bu araştırmanın sonunda bu iki araştırma alanı arasında bir bağlantı sağladığına inanıyoruz” dedi Dr. Göl. “Sonunda onları birbirleriyle diyaloga sokabilirsin.”
Bebeklerin bunu nasıl başardığına dair pek çok araştırma ve hararetli tartışma var. Bazı bilim insanları, köpeklerin zil sesini yiyecekle ilişkilendirmesine benzer şekilde, sesleri duyarlılıklarla ilişkilendirdiğimiz için, dil edinimimizin çoğunun çağrışımsal öğrenmeyle açıklanabileceğini savundu. Diğerleri ise insan zihninde yerleşik, tüm dillerin biçimlerini şekillendiren ve öğrenmemiz için çok önemli olan özellikler olduğunu iddia ediyor. Yine bazıları, küçük çocukların yeni kelimeleri anlamalarını, diğer kelimeleri anlamaları üzerine inşa ettiklerini iddia ediyor.
Bu konuşma bir Pazar sabahı Tammy Kwan ve Brenden Lake'in bir kaseden böğürtlenleri yirmi bir aylık kızları Luna'nın ağzına koymasıyla gerçekleşti. Luna pembe tayt ve pembe bir tutu giyiyordu, boynunda silikon bir önlük ve kafasında yumuşak pembe bir şapka vardı. Ön tarafa hafif bir GoPro kamera eklenmiştir.
“Babooga,” dedi yuvarlak parmağıyla meyveleri işaret ederek. Dr. Kwan onun işini bitirdi ve Dr. Lake boş kaseye eğlenerek baktı. “Yaklaşık 10 dolar” dedi. Kameradaki bir ışık yanıp söndü.
Son 11 ayda Dr. New York Üniversitesi'nde araştırmaları insan ve yapay zeka üzerine yoğunlaşan psikolog Lake, Luna'ya her hafta bir saat boyunca bir kamera bağladı ve o oynarken olayları onun bakış açısından kaydetti. Amacı, videoları, yeni yürümeye başlayan bir çocuğun maruz kaldığı duyusal girdinin aynısını kullanan bir dil modelini (deyim yerindeyse LunaBot'u) eğitmek için kullanmaktır. Bunu yaparken hem yapay zekayı hem de kendimizi anlamak için daha iyi araçlar yaratmayı umuyor. “Bu araştırmanın sonunda bu iki araştırma alanı arasında bir bağlantı sağladığına inanıyoruz” dedi Dr. Göl. “Sonunda onları birbirleriyle diyaloga sokabilirsin.”